Z wielkim smutkiem informujemy Koleżanki i Kolegów, że do Krainy Wiecznych Łowów odszedł członek Koła łowieckiego „Ponowa” w Toruniu Kolega Wiktor Markuszewski. Nocą z 7-go na 8-go marca dotarła do mnie informacja o tym jakże tragicznym fakcie! To już trzeci z Kolegów, który w ciągu ostatnich 14- u miesięcy odchodzi do drużyny św. Huberta. Odchodzą najlepsi, którzy zarażali młodszych członków koła swoją pasją, dawali przykłady oddania ideom przyświecającym Polskiemu Związkowi Łowieckiemu. Śmierć Wiktora byłą dla nas pełnym zaskoczeniem! Jeszcze w dniu 13 stycznia br. na posiedzeniu Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia członków koła, widzieliśmy Wiktora w pełni sił. Nie dawał oznak, że cierpi, że trawi go choroba, której pewnie nie podoła… Pod koniec lutego trafił do szpitala, gdzie podjął nierówną walkę… Kolega Wiktor był człowiekiem wielu zainteresowań. Miał też wiele talentów. Tym co umiłował w sposób szczególny była przyroda. Dbał o nią jak o swoją własność! Pośród różnych rodzajów zamiłowań Wiktora było szczególne zaangażowanie w hodowlę zwierzyny dzikiej. Wspomagał ją w trudnych okresach zimowych. Mozolnie, z poświęceniem, nie szczędząc środków gromadził karmę i zasilał nią teren naszego obwodu łowieckiego. Był głęboko zorientowany w zwyczajach zwierzyny zasiedlającej nasz obwód łowiecki. Tą wiedzą dzielił się szczodrze z kolegami. Nigdy nie trzeba było namawiać Wiktora do wykonywania prac gospodarczych – on niejednokrotnie sam je sobie znajdywał! Zawsze był pomocny przy budowie czy też instalacji w terenie urządzeń łowieckich. Niejednokrotnie z własnej inicjatywy wraz z synem Arielem budowali i stawiali w terenie obwodu kolejne urządzenia. Jak widać Kolega Wiktor Markuszewski był przykładem człowieka jakich dzisiaj doprawdy trudno znaleźć! Ciekawostką jest i to, że przez lata Kolega Wiktor pełnił nieformalnie funkcję kucharza w kole! Większość polowań okraszana sporządzonymi przez niego posiłkami, które sam przygotowywał. Robił to bezinteresownie, tak bowiem postrzegał koleżeństwo! Wiktor podejmując się zadania zawsze wykonywał je należycie i do końca. Tak było np. z preparacją trofeów zdobytą przez myśliwych dewizowych i kolegów z różnych kół łowieckich. Przy tej pracy był mistrzem, ratując np. źle spreparowane trofea kolegów myśliwych mniej doświadczonych. Tak, nie ma wątpliwości, że łowiectwo było dla Witka wielką pasją! Pasję tę realizował poprzez: myślistwo jako sprawny myśliwy, gospodarkę łowiecką – jako budowniczy urządzeń łowieckich i hodowca zwierzyny dzikiej, a także jako preparator trofeów. Obok łowiectwa równolegle realizował kolejne hobby jakim było wędkarstwo. Wartością największą było umiłowanie przyrody. W kole łowieckim w przeszłości Wiktor pełnił funkcje: sekretarza zarządu koła i członka komisji rewizyjnej. Od 2000 roku nieprzerwanie do 2022 roku pełnił funkcję Strażnika Łowieckiego. Kolejnym obszarem działalności Wiktora było szacowanie szkód łowieckich. Jego pracę na tym odcinku cechowały fachowość i szacunek dla rolnika. Posiadał umiejętność nawiązywania dobrych relacji z właścicielami pól, na których szacował szkody. W uznaniu zasług, zaangażowania w sprawy łowieckie Kolega Wiktor Markuszewski przez Kapitułę Odznaczeń PZŁ został odznaczony Brązowym Medalem Zasługi łowieckiej oraz Medalem Zasłużony dla Toruńskiej Organizacji Łowieckiej. Dla członków naszej społeczności to prawdziwy dramat! Tracimy sprawnego towarzysza łowów, nieocenionego pomocnika w realizacji naszej pasji łowieckiej. Żegnamy entuzjastę walki o czystość środowiska naturalnego, żegnamy człowieka, który nigdy nie odmawiał pomocy!
Witku! Niech knieja i pola szumią Ci przyjaźnie a matka Ziemia przytuli do wiecznego spoczynku! Św. Hubercie przyjmij naszego Kolegę Wiktora Markuszewskiego do swojej drużyny…
Michał Przepierski – Prezes Koła Łowieckiego „Ponowa” w Toruniu
